Ως χρόνια νοσήματα ορίζονται οι ασθένειες, οι οποίες διαρκούν περισσότερο από 3 μήνες και επιδρούν στην λειτουργικότητα του ατόμου. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (2011) τέσσερις είναι κυρίως οι κατηγορίες των χρόνιων νοσημάτων:
α) οι καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως τα εγκεφαλικά νοσήματα και οι καρδιοπάθειες,
β) οι κακοήθεις νεοπλασίες (καρκίνοι),
γ) οι χρόνιες πνευμονοπάθειες και
δ) ο σακχαρώδης διαβήτης.
Άλλα χρόνια νοσήματα, τα οποία δεν έχουν ενταχθεί σε αυτές τις κατηγορίες, είναι η υπέρταση, τα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, οι παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα, η μυασθένεια και η σκλήρυνση κατά πλάκας, η οστεοπόρωση, οι δερματικές παθήσεις, οι φλεγμονώδεις νόσοι και διάφορα σύνδρομα, όπως το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.
Με τη διάγνωση της χρόνιας νόσου πολύ συχνά περνάμε από τα στάδια του πένθους: α) την αίσθηση σοκ, β) την άρνηση του συµβάντος ή/και της σηµασίας του, γ) τις προσπάθειες κατανόησης της νέας κατάστασης µε µια εναλλαγή έντονων συχνά συναισθηµάτων (π.χ., θυµός, ενοχή) και δ) τις προσπάθειες αποδοχής των συνθηκών και προσαρµογής σε αυτές µε την ανάληψη νέων ρόλων και καθηκόντων.
Κάποιοι από τους στόχους των υπηρεσιών υποστηρικτικής συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας που παρέχουμε είναι:
- Αναγνώριση και διαχείριση των σκέψεων, των συναισθημάτων και των αλλαγών που φέρνει μια χρόνια νόσος
- Ψυχοεκπαίδευση και ικανοποίηση των βασικών ψυχολογικών αναγκών με στόχο την ενδυνάμωση του ατόμου και την ενίσχυση της ποιότητας της ζωής του
- Αλλαγές στα μοτίβα αυτοφροντίδας και διαπροσωπικών σχέσεων
- Επιλογή νέων στόχων σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα και αξίες του ατόμου
