Καταφατική/ Επιβεβαιωτική Συμβουλευτική Θεραπεία

Μεταφράστριες: Θεοδώρα Γεωργιοπούλου – Κοινωνική Λειτουργός, Εκπαιδευόμενη Συστημική Θεραπεύτρια & Αμαλία Τσιλίγκου, Ψυχολόγος, Εκπαιδευόμενη Συστημική Θεραπεύτρια

Επιμέλεια: Αμαλία Τσιλίγκου, Ψυχολόγος, Εκπαιδευόμενη Συστημική Θεραπεύτρια

Εισαγωγή

Στη συμβουλευτική και στις πρακτικές της επιστήμης της Ψυχολογίας, οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας (ΕΨΥ) χρησιμοποιούν παραδοσιακά μια προσέγγιση “ελέγχου πρόσβασης” (gatekeeping) (Singh & Burnes, 2010) με τρανς και GNC άτομα (TGNC). Σε αυτή την προσέγγιση gatekeeping, τα άτομα TGNC καλούνται να εκπαιδεύσουν τους Ειδικούς Ψυχικής Υγείας (ΕΨΥ) τους και να ταιριάξουν σε έναν συγκεκριμένο ορισμό του πώς είναι να είναι TGNC (ο όρος αποδίδεται στο τέλος του κειμένου) . Έτσι, αισθάνονται φόβο να έχουν πρόσβαση σε συμβουλευτικές υπηρεσίες για την υποστήριξη των διαδρομών τους ως προς το φύλο, εάν δεν ταιριάζουν σε αυτόν τον αυστηρό ορισμό. Το ακόλουθο δείγμα διαλόγου μεταξύ θεραπευόμενου ατόμου και συμβούλου καταδεικνύει γιατί η προσέγγιση του gatekeeping μπορεί να είναι προβληματική:

• Σύμβουλος: Πότε κατάλαβες για πρώτη φορά ότι ήσουν τρανς;
• Θεραπευόμενο άτομο: Τρανς: Λοιπόν, δεν προσδιορίζομαι ως τρανς. Είμαι μη-δυαδικό.
• Σύμβουλος: Τι σημαίνει αυτό;
• Θεραπευόμενο άτομο: Δεν ξέρεις;
• Σύμβουλος: Θα μπορούσατε να με εκπαιδεύσετε λίγο;
• Θεραπευόμενο άτομο:  Μακάρι να μην χρειαζόταν.
• Σύμβουλος:  Θέλεις να κάνεις φυλομετάβαση;
• Θεραπευόμενο άτομο: Νομίζω ότι βρίσκομαι σε λάθος μέρος.

Η καταφατική/επιβεβαιωτική πρακτική για τα TGNC άτομα επιδιώκει να υπερβεί αυτή την προσέγγιση του gatekeeping, συμπράττοντας και συνεργαζόμενη με τα TGNC άτομα, ώστε να είναι τα ίδια υπεύθυνα για τη δική τους ψυχική υγεία, καθώς και να θέτουν στόχους και φιλοδοξίες που καθοδηγούνται από το ίδιο το άτομο. Η ευελιξία, η ανάπτυξη πόρων, η συμβουλευτική και η συνηγορία των ΕΨΥ αποτελούν σημαντικούς ρόλους στο πλαίσιο της επιβεβαιωτικής συμβουλευτικής για τα TGNC άτομα.

Όπως μοιραστήκαμε στον Πρόλογο, σκόπιμα επιμεληθήκαμε αυτό το βιβλίο με εστίαση στην ανάπτυξη του πεδίου της επιβεβαιωτικής πρακτικής στη δουλειά με TGNC άτομα. Ορίζουμε την επιβεβαιωτική για τα TGNC άτομα πρακτική ως συμβουλευτική που είναι πολιτισμικά σχετική και ανταποκρινόμενη στους TGNC θεραπευόμενους και τις πολλαπλές κοινωνικές τους ταυτότητες, εξετάζει την επιρροή των κοινωνικών ανισοτήτων στη ζωή των TGNC θεραπευομένων, ενισχύει την ανθεκτικότητα και την ικανότητα αντιμετώπισης δυσκολιών από πλευράς των TGNC ατόμων, συνηγορεί για τη μείωση των συστημικών εμποδίων στην ψυχική και σωματική υγεία των TGNC και αξιοποιεί τα δυνατά τους  σημεία. Εν ολίγοις, η συμβουλευτική και ψυχολογική πρακτική που επιβεβαιώνει τα TGNC άτομα προκρίνει την αυτονομία του θεραπευόμενου ατόμου. Η ψυχολογική πρακτική καλύπτει όχι μόνο τους τομείς της συμβουλευτικής και της ψυχολογίας, αλλά και της κοινωνικής εργασίας, της θεραπείας γάμου και οικογένειας, της ψυχιατρικής, της νοσηλευτικής και άλλων κλάδων του βοηθητικού επαγγέλματος. Όταν οι ΕΨΥ υιοθετούν προσεγγίσεις που επιβεβαιώνουν τα TGNC άτομα, υπάρχει η μοναδική ευκαιρία να μετασχηματιστεί η φροντίδα ψυχικής υγείας για τα TGNC άτομα συνολικά.

Σε αυτή την Εισαγωγή για το βιβλίο, συζητάμε τη σημαντική ορολογία και τους ορισμούς που χρησιμοποιούνται στη συμβουλευτική που επιβεβαιώνει τα TGNC άτομα και τα σημαντικότερα επαγγελματικά εγχειρίδια που καθοδηγούν την επιβεβαιωτική πρακτική ψυχικής υγείας για τρανς και GNC άτομα. Επιπλέον, περιγράφουμε τα θεωρητικά πλαίσια που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι σύμβουλοι, για να αναπτύξουν πρακτική που επιβεβαιώνει τα TGNC άτομα και τους κοινούς παράγοντες κινδύνου καθώς και προστατευτικούς παράγοντες που βιώνουν τα TGNC θεραπευόμενα άτομα .

Όροι-κλειδιά και Ορισμοί στην Καταφατική/ Επιβεβαιωτική Συμβουλευτική για τα Τρανς και GNC (TGNC) Άτομα

Υπάρχουν διάφορες λέξεις-κλειδιά που θα χρησιμοποιηθούν σε όλο το βιβλίο και οι οποίες απαιτούν κοινό ορισμό. Αναγνωρίζουμε ότι η ορολογία εντός της TGNC κοινότητας συνεχίζει να εξελίσσεται και οι όροι που χρησιμοποιούνται εδώ είναι χρονικά περιορισμένοι. Ωστόσο, οι όροι αυτοί αντιπροσωπεύουν την τρέχουσα σκέψη όσον αφορά την εργασία με άτομα TGNC.

Το φύλο που αναφέρεται σε βιολογικά χαρακτηριστικά και αποδίδεται κατά τη γέννηση (sex) και το φύλο ως ταυτότητα που αναφέρεται σε κοινωνικά χαρακτηριστικά (gender) συχνά συγχέονται ή λανθασμένα σημαίνουν το ίδιο πράγμα. Το φύλο (sex) σχετίζεται με βιολογικούς προσδιορισμούς. Συγκεκριμένα, αφορά τα χρωμοσώματα, τα γεννητικά όργανα και τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του φύλου (Hock, 2012). Στις δυτικές κοινωνίες, το φύλο συνήθως θεωρείται είτε θηλυκό είτε αρσενικό και αποδίδεται σε ένα νεογέννητο κατά τη γέννηση.

Από την άλλη πλευρά, το κοινωνικό φύλο/γένος (gender) είναι ένας κοινωνικά δομημένος όρος που πηγάζει από υποθέσεις που κάνουν οι άνθρωποι για το βιολογικό φύλο ενός ατόμου. Ακολουθώντας αυτές τις υποθέσεις, υπάρχουν διάφοροι κανόνες για το πώς ένα άτομο θα πρέπει να “εκτελεί” το κοινωνικό του φύλο (Butler, 1990). Οι όροι θηλυκότητα και αρρενωπότητα είναι παραδείγματα του πώς μπορεί να “εκτελεστεί” το κοινωνικό φύλο.

Όταν εργαζόμαστε με TGNC ανθρώπους, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι κάποιοι TGNC άνθρωποι δεν ακολουθούν τη δυαδικότητα του φύλου (gender binary). Αντίθετα, το κοινωνικό φύλο βρίσκεται σε ένα φάσμα και ένα άτομο μπορεί να ταυτοποιείται οπουδήποτε σε αυτό το φάσμα αντί σε δύο αντίθετους πόλους. Κάποιοι άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως έμφυλα μη συμμορφούμενοι χρησιμοποιούν τον όρο genderqueer. Ο όρος αυτός μπορεί να είναι ένας ατομικός και ένας συλλογικός όρος για άτομα που δεν προσκολλώνται στη δυαδικότητα του φύλου και μπορεί να χρησιμοποιούν ουδέτερες, τριτοπρόσωπες αντωνυμίες, όπως το “αυτοί/ες/α” (they/them).

Ο όρος ταυτότητα φύλου (gender identity) χρησιμοποιείται για να περιγράψει την υποκειμενική αίσθηση που έχει ένα άτομο για τον εαυτό του, σε σχέση με το φύλο του. Αυτή είναι μια ψυχολογική εμπειρία για το άτομο και μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, ειδικά για τους TGNC ανθρώπους.

Η έκφραση φύλου (gender expression) είναι ο τρόπος με τον οποίο ένα άτομο εκδηλώνει την ταυτότητα φύλου του. Η έκφραση φύλου μπορεί να περιλαμβάνει το στυλ και τον τρόπο ντυσίματος, το είδος του κουρέματος που έχει, καθώς και τις αντωνυμίες που χρησιμοποιεί για να περιγράψει τον εαυτό του/της/τους.

Εντός της κοινότητας των TGNC ατόμων, υπάρχει μια ποικιλία όρων που ένα άτομο μπορεί να χρησιμοποιήσει για να περιγράψει την ταυτότητα φύλου του. Σε μια μελέτη (Grant et al., 2011), πάνω από 500 ερωτηθέντες χρησιμοποίησαν διαφορετικούς όρους για να περιγράψουν το φύλο τους. Κοινοί όροι μπορεί να είναι τρανς άνδρας ή τρανς γυναίκα, και θηλυκό-σε-αρσενικό ή αρσενικό-σε-θηλυκό (στο πλαίσιο των TGNC ατόμων, αυτές οι φράσεις αναφέρονται συνήθως στη κατεύθυνση της φυλομετάβασης). Ένας άλλος κοινός όρος είναι ο cross-dresser {Το άτομο που φοράει ρούχα που συνήθως σχετίζονται με το «αντίθετο» (με βάση το μοντέλο δυαδικότητας του φύλου) κοινωνικό φύλο του ατόμου, στα πλαίσια μιας συγκεκριμένης κοινωνίας. Τα άτομα αυτά δεν είναι απαραίτητα τρανς} (πηγή ορισμού από το site colouryouth.gr). Αυτός ο όρος αναφέρεται σε άτομα που ντύνονται ή εκφράζουν το φύλο τους με τρόπους που η κοινωνία θεωρεί ασυμβίβαστους με το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση.

Οι όροι που χρησιμοποιούν τα TGNC άτομα για να περιγράψουν την ταυτότητα φύλου τους μπορεί να είναι αρκετά ποικίλοι και να επηρεάζονται από τον πολιτισμό και το πλαίσιο. Οι ειδικοί ψυχικής υγείας (ΕΨΥ) καλούνται να μην κάνουν υποθέσεις σχετικά με τις ταμπέλες που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να περιγράψουν τον εαυτό τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν χρησιμοποιούν καθόλου ταμπέλες.

Μια ποικιλία όρων έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγραφούν οι TGNC νέοι. Αυτοί περιλαμβάνουν τους όρους έμφυλα διαφορετικοί (gender diverse), έμφυλα διευρυμένοι (gender expansive) και έμφυλα δημιουργικοί (gender creative) (Angello, 2013· Ehrensaft, 2011). Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτοί οι όροι συνήθως προτείνονται αρχικά από ενήλικες. Αν και κάποιοι νέοι μπορεί να αισθάνονται ότι ταιριάζουν καλά ως αυτο-περιγραφικοί, αυτό μπορεί να μην ισχύει πάντα. Πιο πρόσφατα, κάποια TGNC άτομα έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν τους όρους assigned female at birth (AFAB) (αποδόθηκε θηλυκό κατά τη γέννηση) ή assigned male at birth (AMAB) (αποδόθηκε αρσενικό κατά τη γέννηση). Αυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται αντί άλλων αναφορών στον τρόπο που αποδόθηκε το φύλο κατά τη γέννηση και μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση οποιασδήποτε σύγχυσης μπορεί να έχει ένα άτομο σχετικά με την ιστορία ενός TGNC ατόμου με ένα υποστηρικτικό τρόπο.

Ένας τομέας που συχνά αποτελεί πρόκληση για τα TGNC άτομα, είναι η χρήση των αντωνυμιών από τους άλλους. Είναι πολύ συνηθισμένο οι άνθρωποι να κάνουν υποθέσεις για το ποιες αντωνυμίες θα χρησιμοποιήσουν για ένα άτομο, με βάση την αντίληψη του βιολογικού του φύλου ή του κοινωνικού του φύλου. Πολλές φορές, οι υποθέσεις αυτές αποδεικνύονται ανακριβείς και, συνεπώς, μπορεί να είναι προβληματικές για τα TGNC άτομα. Η επανειλημμένη χρήση λανθασμένων αντωνυμιών θεωρείται μικροεπίθεση (Nadal, 2013).

Εάν ένας ειδικός ψυχικής υγείας (ΕΨΥ) δεν είναι σίγουρος για την ορθή αντωνυμία που πρέπει να χρησιμοποιήσει με ένα θεραπευόμενο άτομο, αρκεί να ρωτήσει: “Ποια αντωνυμία/αντωνυμίες χρησιμοποιείτε;” Με αυτόν τον τρόπο, ο TGNC θεραπευόμενος ενδυναμώνεται να χρησιμοποιήσει αντωνυμίες που συνάδουν με την ταυτότητά του/της/τους.

Προσοχή σε κάτι: Αποφύγετε να ρωτάτε ποιό όνομα ή αντωνυμία προτιμά το θεραπευόμενο. Αυτή η ερώτηση μπορεί να εκληφθεί ως έλλειψη σεβασμού από πολλά TGNC άτομα. Το νόημα που κρύβεται πίσω από το ερώτημα για την προτιμώμενη αντωνυμία μεταφέρει στον παραλήπτη το μήνυμα ότι αν είναι βολικό ο αποστολέας θα θυμηθεί να χρησιμοποιήσει τη δηλωμένη αντωνυμία ή όνομα.

Μέχρι πρόσφατα, οι ΕΨΥ συχνά πάλευαν να βρουν έναν κατάλληλο όρο για να περιγράψουν άτομα που δεν έχουν ιστορικό TGNC. Ο όρος Cisgender έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται για να περιγράψει αυτά τα άτομα (Serano, 2007). Το Cis είναι ένας λατινικός όρος που μπορεί να μεταφραστεί ως «το ίδιο με». Cisgender σημαίνει λοιπόν ότι το φύλο ενός ατόμου (όπως αποδίδεται κατά τη γέννηση) συνάδει με την ταυτότητα φύλου του. Το cisgenderism (μπορεί να αποδοθεί και ως ταυτοφυλοκεντρισμός) είναι η προνομιακή αντιμετώπιση του δυαδικού φύλου και η προσδοκία ότι οι άνθρωποι θα αποδίδουν την ταυτότητα φύλου τους με τρόπο που να συνάδει με το αποδοθέν φύλο τους. Το προνόμιο του cisgender σχετίζεται με την ικανότητα πολλών ανθρώπων να ζουν τη ζωή τους χωρίς αμφισβητήσεις, διακρίσεις ή παρενοχλήσεις επειδή η ταυτότητα φύλου και το αποδοθέν φύλο τους θεωρούνται ότι ευθυγραμμίζονται (Serano, 2007).

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα TGNC άτομα με πολλαπλές ταυτότητες συχνά χρησιμοποιούν όρους που αντικατοπτρίζουν περισσότερο την πολιτισμική τους ταυτότητα. Τα TGNC άτομα μη λευκής καταγωγής (στο πρωτότυπο: TGNC people of color) διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο βίας, καταπίεσης και διακρίσεων από ότι τα λευκά τρανς και GNC άτομα (Grant et al., 2011). Ανεξάρτητα από τις πολλαπλές ταυτότητες που υιοθετεί ένα άτομο (φυλή, εθνικότητα, ηλικία, κατάσταση υγείας/αναπηρίας, θρησκεία, μεταναστευτικό καθεστώς), όσα θεωρούνται ότι προέρχονται από μειονοτικές κοινότητες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο δυσμενούς μεταχείρισης και είναι πιο πιθανό να έχουν συνυπάρχουσες ανησυχίες ψυχικής και σωματικής υγείας. Οι Hendricks και Testa (2012) συζήτησαν εκτενώς τις επιπτώσεις του στρες των μειονοτήτων στα διεμφυλικά άτομα.

Τα TGNC άτομα αντιμετωπίζουν συχνά διακρίσεις και καταπίεση που σχετίζονται με την TGNC ταυτότητά τους. Η τρανσφοβία είναι παρόμοια με την ομοφοβία στο ότι σχετίζεται με τις αρνητικές αντιδράσεις που έχουν οι άνθρωποι απέναντι στα TGNC άτομα σχετικά με την ταυτότητα φύλου τους. Η τρανσ-προκατάληψη (transprejudice) σχετίζεται με τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα TGNC άτομα ως αποτέλεσμα της ταυτότητας φύλου τους.

Σημαντικά Εγχειρίδια που Κατευθύνουν την Επιβεβαιωτική για TGNC Άτομα Συμβουλευτική

Η πρακτική με TGNC άτομα έχει εξελιχθεί σημαντικά τα τελευταία 50 χρόνια (American Psychological Association [APA], 2015). Εκεί που κάποτε ένα TGNC άτομο είχε μεγάλη δυσκολία να βρει παρόχους υπηρεσιών (ιατρικής και ψυχικής υγείας) που να έχουν λάβει εκπαίδευση ή να έχουν εμπειρία στην εργασία με TGNC άτομα, σήμερα υπάρχουν διεπιστημονικά κέντρα παροχής υπηρεσιών υγείας σε μεγάλες πόλεις που ειδικεύονται στη φροντίδα TGNC (π.χ. Howard Brown στο Σικάγο του Ιλινόι και Whitman Walker στην Ουάσινγκτον). Σε αυτές τις μεγάλες πόλεις τα TGNC άτομα έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση σε περίθαλψη σε ένα περιβάλλον που σέβεται και είναι ενήμερο. Αυτό μπορεί να μην ισχύει για τα TGNC άτομα που ζουν σε αγροτικές περιοχές ή σε συντηρητικές περιοχές των ΗΠΑ. Οι πάροχοι σε ορισμένα μέρη της χώρας μπορεί να μην γνωρίζουν για το κίνημα προς την παροχή TGNC-επιβεβαιωτικής φροντίδας (Walinsky & Whitcomb, 2010). Ιστορικά, τα TGNC άτομα έχουν βρεθεί συχνά σε μια θέση όπου καλούνται να εκπαιδεύσουν τον πάροχό τους (Pickering & Leinbaugh, 2006). Αυτό φέρνει το TGNC άτομο σε δυσχερή θέση. Έχουν αναπτυχθεί διάφορα εγχειρίδια για να βοηθήσουν τους παρόχους στην παροχή κατάλληλης φροντίδας. Σε αυτή την ενότητα περιγράφουμε εν συντομία την ιστορία της κλινικής πρακτικής με TGNC θεραπευόμενα άτομα επισημαίνοντας τις διάφορες κατευθυντήριες γραμμές και τα πρότυπα φροντίδας που υπάρχουν. Τα εγχειρίδια αυτά μπορούν να είναι αρκετά χρήσιμα για τους ΕΨΥ καθώς αναπτύσσουν την κατανόηση της πολιτισμικά κατάλληλης κλινικής πρακτικής.

Πριν περιγράψουμε τα εγχειρίδια πρακτικής, είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες τις ηθικές επιταγές που αφορούν την εργασία με θεραπευόμενα άτομα. Κάθε ένωση ψυχικής και σωματικής υγείας διαθέτει έναν κώδικα δεοντολογίας (π.χ. Αμερικανική Ένωση Συμβουλευτικής [ACA], Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση). Κοινό σημείο σε όλους αυτούς τους κώδικες είναι η εντολή να μην προξενείται βλάβη, να κάνει κάποιος πρακτική άσκηση στο πλαίσιο της εκπαίδευσής του και να προάγει την αυτονομία των θεραπευόμενων (ACA, 2014- APA, 2010). Το κεφάλαιο 4 του παρόντος τόμου ασχολείται με τους ηθικούς προβληματισμούς. Η τήρηση μιας δεοντολογικής πρακτικής είναι υψίστης σημασίας για τη διασφάλιση της πολιτισμικά κατάλληλης φροντίδας.

Παγκόσμια Επαγγελματική Ένωση για την Υγεία των Τρανς

            Η Παγκόσμια Επαγγελματική Ένωση για την Υγεία των Τρανς (World Professional Association for Transgender Health) δημοσίευσε για πρώτη φορά το εγχειρίδιο ‘Πρότυπα Φροντίδας για την Υγεία των Διεμφυλικών, Τρανς και μη Συμβατικών ως προς το Φύλο απόδοσης στη γέννηση Ατόμων’ (Standards of Care for the Health of Transsexual, Transgender, and Gender-Nonconforming People) (SOC) το 1979. Τώρα, στην έβδομη έκδοση, τα πρότυπα αυτά αφορούν ιατρικές, ψυχολογικές και κοινωνικές πτυχές της εργασίας με τα TGNC άτομα. Οι πρώτες εκδόσεις του εγχειριδίου ήταν αρκετά κανονιστικές όσον αφορά την κατάλληλη κλινική θεραπεία και, πιο συγκεκριμένα, το σωστό ιστορικό που πρέπει να παρουσιάσει ένα άτομο για να είναι επιλέξιμο για περίθαλψη που σχετίζεται με τη μετάβαση. Μια υπόθεση που γινόταν σε αυτή την πρώιμη εποχή ήταν ότι όλα τα άτομα που αναγνωρίζονταν ως TGNC ήθελαν να κάνουν μια ιατρική μετάβαση (ορμόνες και χειρουργική επέμβαση). Παρότι αυτό ισχύει για πολλά άτομα, δεν ισχύει για όλα τα TGNC άτομα. Στην πραγματικότητα, αν ένα άτομο εξέφραζε έλλειψη ενδιαφέροντος για μια πλήρη ιατρική μετάβαση, θεωρούνταν ότι ήταν κακός υποψήφιος για μετάβαση. Η τρέχουσα έκδοση του εγχειριδίου διευκρινίζει ότι δεν υπάρχει ένας μόνο τρόπος μετάβασης. Υπάρχει επίσης μια ισχυρή θέση σχετικά με την ευελιξία του εγχειριδίου και ότι οι ανάγκες των TGNC ατόμων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά περίπτωση και όχι να υιοθετείται μια ενιαία προσέγγιση που να ταιριάζει σε όλα τα άτομα. Οι ΕΨΥ ενθαρρύνονται να γνωρίζουν τις συστάσεις που διατυπώνονται στο εγχειρίδιο, συμπεριλαμβανομένων των καθηκόντων που σχετίζονται με την εκτίμηση, την παραπομπή και την ψυχοθεραπεία, και οι αναγνώστες παραπέμπονται στο γλωσσάριο όρων του SOC (Coleman et al., 2012).

Αμερικανική Ένωση Συμβουλευτικής

Το 2010, η Αμερικανική Ένωση Συμβουλευτικής (ACA – American Counseling Association) δημοσίευσε ένα έγγραφο με τίτλο «Δεξιότητες για Συμβουλευτική με Τρανς θεραπευόμενα άτομα» (Competencies for Counseling With Transgender Clients). Αυτό το έγγραφο ήταν το πρώτο στο είδους του από έναν επαγγελματικό σύλλογο ψυχικής υγείας (ΕΨΥ). Το έγγραφο αφορούσε την εργασία με θεραπευομένους TGNC σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ανάπτυξης και εξέλιξης, των κοινωνικών και πολιτιστικών θεμελίων, των σχέσεων βοήθειας, της ομαδικής εργασίας, του επαγγελματικού προσανατολισμού, της ανάπτυξης καριέρας και τρόπου ζωής, της αξιολόγησης και της έρευνας. Αυτές οι δεξιότητες γράφτηκαν από μια φεμινιστική, πολυπολιτισμική προσέγγιση της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση

Η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με τη θεραπεία της διαταραχής ταυτότητας φύλου (Byne et al., 2012). Η έκθεση αυτή προϋπήρχε του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών, πέμπτη έκδοση (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition) και θα πρέπει να χρησιμοποιείται με κάποια επιφύλαξη, επειδή τα διαγνωστικά κριτήρια άλλαξαν όσον αφορά στη δυσφορία φύλου (American Psychiatric Association, 2013). Η έκθεση προτείνει θεραπευτικές προσεγγίσεις για παιδιά, εφήβους, και ενήλικες με διαφορετική έκφραση φύλου (Byne et al., 2012, σ. 1) και άτομα με διαταραχές της ανάπτυξης του φύλου. Περιλαμβάνεται επίσης μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με αυτά τα θέματα.

Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη της Διεθνούς Ταξινόμησης Νοσημάτων (ICD). Η ICD χρησιμοποιείται από επαγγελματίες υγείας σε όλο τον κόσμο για την κατάλληλη κωδικοποίηση της διάγνωσης μιας ιατρικής πάθησης ή μιας κατάστασης ψυχικής υγείας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρόσφατα υιοθέτησαν τη χρήση της ICD–10. Τα άτομα TGNC ενδέχεται να διαγνωστούν με διαταραχή ταυτότητας φύλου (F64.1) από επαγγελματίες που χρησιμοποιούν την ICD–10 (ΠΟΥ, 2016). Ο ΠΟΥ βρίσκεται στη διαδικασία ανάπτυξης της ICD–11, και δεν είναι ακόμη σαφές αν θα διατηρήσει τη διαταραχή ταυτότητας φύλου ή αν θα αλλάξει το όνομα και τα διαγνωστικά κριτήρια.

Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία

Η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία (APA) ανέπτυξε τις Οδηγίες για την Ψυχολογική Πρακτική με Τρανς και μη Συμβατικά ως προς το Φύλο θεραπευόμενα άτομα το 2015. Οι οδηγίες οργανώνονται στους τομείς της θεμελιώδους γνώσης και επίγνωσης· του στίγματος, των διακρίσεων και των εμποδίων στην πρόσβαση σε φροντίδα· της ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της ζωής· της αξιολόγησης, θεραπείας και παρέμβασης· και της έρευνας, εκπαίδευσης και κατάρτισης. Στους αναγνώστες παρέχεται επίσης ένα εκτενές γλωσσάρι όρων (APA, 2015). Οι οδηγίες βασίζονται σε υπάρχουσες, εκτενείς εμπειρικές εργασίες με θεραπευόμενους TGNC και ενημερώνονται από υποστηρικτές των TGNC ατόμων και επαγγελματίες ψυχικής υγείας (ΕΨΥ) που παρέχουν επιβεβαιωτική φροντίδα στα TGNC άτομα.

Ιατρικές Ενώσεις

Η Ενδοκρινολογική Εταιρεία (Endocrine Society, Hembree et al., 2009) και το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων (American College of Obstetricians and Gynecologists, 2015) συγκαταλέγονται στις ενώσεις ιατρικών επαγγελματιών που έχουν δημοσιεύσει πρωτόκολλα θεραπείας για ασθενείς TGNC. Αυτά τα πρωτόκολλα είναι ειδικά προσαρμοσμένα στο πεδίο φροντίδας τους και μπορεί να είναι χρήσιμα για τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας (ΕΨΥ) που συνεργάζονται με ιατρικούς παρόχους. Οι ΕΨΥ ενθαρρύνονται να παραμένουν ενήμεροι για πρόσθετους τέτοιους πόρους που ενδέχεται να καταστούν διαθέσιμοι.

Οργανώσεις όπως η Εθνική Ένωση Κοινωνικών Λειτουργών (National Association for Social Workers) και η Αμερικανική Ένωση Θεραπευτών Γάμου και Οικογένειας (American Association for Marriage and Family Therapists) δεν έχουν ακόμη παρόμοιες δημοσιεύσεις με αυτές που περιγράφονται σε αυτή την ενότητα. Οι σχολικοί ψυχολόγοι παραπέμπονται στο πρόγραμμα “Ασφαλή και Υποστηρικτικά Σχολεία” (Safe and Supportive Schools), το οποίο αναπτύχθηκε ως κοινό έργο της Εθνικής Ένωσης Σχολικών Ψυχολόγων (National Association of School Psychologists) και της APA (2014). Οι ΕΨΥ θα πρέπει να είναι ενήμεροι για τα επαγγελματικά έγγραφα που καθοδηγούν την εργασία με άτομα TGNC, ειδικά καθώς αυτά τα έγγραφα εξελίσσονται για να ενημερώνουν την πρακτική που επικυρώνει/υποστηρίζει τα TGNC άτομα.

Θεωρητικά πλαίσια για την TGNC-επιβεβαιωτική φροντίδα

Κατά την ανάπτυξη της TGNC- επιβεβαιωτικής συμβουλευτικής και ψυχολογικής πρακτικής, οι σύμβουλοι θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι αξιολογήσεις, οι παρεμβάσεις και η συνηγορία τους βασίζονται σε θεωρίες που επιβεβαιώνουν τα TGNC άτομα. Αν και επί του παρόντος δεν υπάρχουν συγκεκριμένες θεωρίες συμβουλευτικής πρακτικής που να επιβεβαιώνουν τα TGNC-άτομα, υπάρχουν θεωρητικές προσεγγίσεις που οι σύμβουλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν στην εργασία τους με TGNC θεραπευόμενα άτομα, όπως (α) το μοντέλο του στρες των μειονοτήτων (Meyer, 1995, 2003), (β) οι αρχές της συμβουλευτικής για το τραύμα (Briere & Scott, 2012), (γ) οι προσεγγίσεις που βασίζονται στις δυνάμεις και την ανθεκτικότητα (ACA, 2010- APA, 2015) και (δ) οι προσεγγίσεις της πολυπολιτισμικότητας και της υπεράσπισης της κοινωνικής δικαιοσύνης (Ratts et al., 2015- Sue, Arredondo, & McDavis, 1992).

            Το μοντέλο του στρες των μειονοτήτων (Meyer, 1995) αναπτύχθηκε αρχικά για να περιγράψει τους στρεσογόνους παράγοντες που αντιμετωπίζουν οι λεσβίες, οι ομοφυλόφιλοι και οι αμφιφυλόφιλοι (ΛΟΑ) στην κοινωνία λόγω της ομοφοβίας και της ετεροφυλοφιλικής προκατάληψης, και το μοντέλο εφαρμόστηκε πρόσφατα στα TGNC άτομα (Hendricks & Testa, 2012). Ο Meyer (2003) περιέγραψε το άγχος μειονότητας ως πρόσθετο άγχος, δηλαδή άγχος που βιώνεται επιπρόσθετα του καθημερινού άγχους που έχουν οι μέσοι άνθρωποι, και το οποίο είναι συνεχώς παρόν. Για παράδειγμα, τα TGNC άτομα βιώνουν συχνά τον συνεχή φόβο ότι μπορεί να υποστούν βλάβη λόγω της ταυτότητας φύλου και της έκφρασης φύλου τους. Το άγχος των μειονοτήτων έχει επίσης κοινωνική βάση και σχετίζεται με θεσμικές δομές και αξίες κατά των TGNC, όπως το ότι τα TGNC άτομα δεν έχουν πρόσβαση σε προστασία και δικαιώματα στην κοινωνία.

Ο Meyer συζήτησε ότι υπάρχουν διαδικασίες άγχους μειονότητας που περιλαμβάνουν περιβαλλοντικά ή εξωτερικά γεγονότα διάκρισης και την προσδοκία ή αναμονή αυτών των κοινωνικών γεγονότων διάκρισης, τα οποία οδηγούν τους ανθρώπους στην εσωτερίκευση αρνητικών κοινωνικών στάσεων και προκαταλήψεων σχετικά με τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου τους, καθώς και στην απόκρυψη του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου τους. Κάθε μία από τις διαδικασίες του στρες των μειονοτήτων επηρεάζει την ψυχική υγεία των TGNC (Hendricks & Testa, 2012) και θα πρέπει να αξιολογείται κατά την υποδοχή στη συμβουλευτική και καθ’ όλη τη διάρκεια της συμβουλευτικής διαδικασίας.

Παρόλο που το μοντέλο του στρες των μειονοτήτων παρέχει σημαντικούς τομείς που πρέπει να διερευνήσουν οι ΕΨΥ σχετικά με την αξιολόγηση και τη συμβουλευτική διαδικασία με τα TGNC άτομα, οι συγκεκριμένες αρχές συμβουλευτικής για το τραύμα (βλ. Κεφάλαιο 9) είναι επίσης χρήσιμες για τους ΕΨΥ λόγω των υψηλών ποσοστών τραυμάτων που βιώνουν τα TGNC άτομα και οι TGNC κοινότητες (Richmond, Burnes, & Carroll, 2012). Υπάρχει μια ποικιλία θεωριών τραύματος που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι ΕΨΥ, και σημαντικά στοιχεία περιλαμβάνουν την επικύρωση και υποστήριξη που χρειάζονται οι επιζώντες τραύματος για την επούλωση από το τραύμα, καθώς και τον εντοπισμό των συμπτωμάτων του τραύματος και την επιρροή αυτών των συμπτωμάτων στη συνολική ευεξία των θεραπευομένων (Briere & Scott, 2012).

Ακριβώς όπως τα TGNC θεραπευόμενα άτομα βιώνουν άγχος μειονότητας και τραύμα στην κοινωνία, τα TGNC άτομα μπορεί επίσης να αναπτύσσουν  ανθεκτικότητες καθώς ζούν σε κοινωνίες με αντι-TGNC προκατάληψη- ως εκ τούτου, επιβεβαιωτική TGNC πρακτική θα πρέπει να χρησιμοποιεί προσεγγίσεις που βασίζονται στις δυνάμεις για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας (ACA, 2010; APA, 2015). Οι προσεγγίσεις που βασίζονται στα δυνατά σημεία εξετάζουν τις ικανότητες και τους πόρους αντιμετώπισης που διαθέτουν τα θεραπευόμενα άτομα και τα βοηθούν να μειώσουν το στρες στη ζωή τους (Budge, Adelson, & Howard, 2013). Ο Masten (2001) όρισε την ανθεκτικότητα ως την ικανότητα που έχουν τα άτομα να «ανακάμπτουν» από δυσμενή γεγονότα στη ζωή τους. Για παράδειγμα, έρευνες με άτομα TGNC μη λευκής καταγωγής έδειξαν ότι η ανάπτυξη φυλετικής και εθνοτικής υπερηφάνειας παράλληλα με την υπερηφάνεια για την ταυτότητα φύλου τους και η σύνδεση με θρησκευτικές και πνευματικές προσεγγίσεις αποτελούν πηγές ατομικής ανθεκτικότητας (Singh, Hays, & Watson, 2011- Singh & McKleroy, 2011). Επιπλέον, η ανθεκτικότητα μπορεί να είναι μια κοινοτική ή συλλογική εμπειρία. Για παράδειγμα, τα άτομα TGNC μη λευκής καταγωγής που είχαν διασυνδέσεις με μια TGNC ακτιβιστική κοινότητα ανθρώπων μη λευκής καταγωγής βοήθησαν στη διευκόλυνση της πρόσβασης σε αναγκαίους οικονομικούς και νομικούς πόρους (βλ. Κεφάλαιο 2- Singh, 2013- Singh, Meng, & Hansen, 2013).

Η πολυπολιτισμικότητα αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της συμβουλευτικής πρακτικής για πάνω από 2 δεκαετίες, και επομένως η πολυπολιτισμική συμβουλευτική αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της TGNC-επιβεβαιωτικής συμβουλευτικής πρακτικής  (Ratts, 2011). Όταν αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά, οι πολυπολιτισμικές συμβουλευτικές πρακτικές υποστήριζαν τη σημασία της κατανόησης από τους συμβούλους ότι το πολιτισμικό υπόβαθρο (π.χ. εθνικότητα, τάξη, θρησκεία/πνευματικές πεποιθήσεις) έχει σημαντικές επιδράσεις στην ψυχική υγεία και τη συνολική ευζωία (Sue et al., 1992). Αυτές οι πολυπολιτισμικές συμβουλευτικές πρακτικές επισήμαναν επίσης τη σημασία του να έχουν οι σύμβουλοι την επίγνωση, τις γνώσεις και τις δεξιότητες για να μπορούν να εργάζονται με διάφορες πολιτισμικές ομάδες. Για παράδειγμα, σε σχέση με την πρακτική επιβεβαίωσης των TGNC, οι σύμβουλοι θα πρέπει να αναπτύξουν ενεργά επίγνωση για το πώς οι δικές τους στάσεις σχετικά με τη δική τους ταυτότητα φύλου, την εκπαίδευση φύλου και το προσωπικό τους “ταξίδι φύλου” επηρεάζουν τις πεποιθήσεις και τις στάσεις τους σχετικά με τα άτομα TGNC και τις συμβουλευτικές τους ανάγκες.

Όσον αφορά τις γνώσεις και τις δεξιότητες, οι σύμβουλοι θα πρέπει να επιδιώκουν με συνέπεια την επαγγελματική ανάπτυξη και κατάρτιση σχετικά με τις ανησυχίες των TGNC θεραπευομένων, καθώς και να αναπτύσσουν και να γνωρίζουν τις παρεμβάσεις που είναι αποτελεσματικές και επιβεβαιωτικές με τα TGNC θεραπευόμενα άτομα. Οι πολυπολιτισμικές συμβουλευτικές ικανότητες αναθεωρήθηκαν πρόσφατα για να ενσωματώσουν την κοινωνική δικαιοσύνη με μια νέα διάσταση ικανότητας που ονομάζεται δράση, η οποία προστέθηκε για να καθοδηγήσει την υποστήριξη που παρέχουν οι σύμβουλοι (Ratts et al., 2015). Ο ρόλος της υποστήριξης/συνηγορίας (advocacy) αποτελεί μια κρίσιμη πτυχή της επιβεβαιωτικής συμβουλευτικής πρακτικής για τα άτομα TGNC (βλ. Κεφάλαιο 12) και μπορεί να καθοδηγείται από τις Ικανότητες Υποστήριξης της ACA (Lewis, Arnold, House, & Toporek, 2003). Οι Ικανότητες Υποστήριξης της ACA καθοδηγούν τους συμβούλους να εργάζονται με τα θεραπευόμενα άτομα πάνω σε συγκεκριμένες δεξιότητες υποστήριξης που μπορούν να εφαρμοστούν στην εργασία με άτομα TGNC, όπως δεξιότητες αυτο-υποστήριξης με τους νέους TGNC, ή εκ μέρους των θεραπευόμενων για την άρση συστημικών εμποδίων που αντιμετωπίζουν τα άτομα TGNC, όπως η πρόσβαση σε τουαλέτες. Εκτός από τις θεωρίες που υποστηρίζουν την ανάπτυξη μιας επιβεβαιωτικής συμβουλευτικής πρακτικής για τα άτομα TGNC, οι σύμβουλοι θα πρέπει να διαθέτουν ισχυρές γνώσεις και δεξιότητες σχετικά με τη συμβουλευτική. Οι προσεγγίσεις και τα σενάρια διαβούλευσης στην πρακτική επιβεβαίωσης των TGNC συζητούνται στο Κεφάλαιο 3.

Παράγοντες προστασίας και κινδύνου που επηρεάζουν την ψυχική υγεία των TGNC

Υπάρχουν σημαντικοί παράγοντες κινδύνου και προστατευτικοί παράγοντες που επηρεάζουν τις ζωές των TGNC ατόμων σε καθημερινή βάση. Είναι σημαντικό για τους ΕΨΥ να έχουν μια καλή γνώση των τρόπων με τους οποίους αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν ένα άτομο TGNC στους τομείς της ψυχικής και σωματικής υγείας, των ανισοτήτων υγείας και της ανθεκτικότητας ώστε να μπορούν να εξεταστούν οι τομείς αυτοί.

Εκβάσεις Ψυχικής και Σωματικής Υγείας

Τα TGNC άτομα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για προβλήματα ψυχικής και σωματικής υγείας. Η έρευνα έχει δείξει σταθερά ότι τα  άτομα , ιδίως οι TGNC γυναίκες , διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό HIV (Nuttbrock et al., 2009). Άλλοι κίνδυνοι για τη σωματική υγεία περιλαμβάνουν τις προκλήσεις που σχετίζονται με τη μη πρόσβαση σε προληπτική υγειονομική περίθαλψη. Πολλά TGNC άτομα ανησυχούν για τον τρόπο με τον οποίο θα τους συμπεριφερθούν το διοικητικό προσωπικό και οι πάροχοι, γεγονός που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να επιλέξει να μην έχει πρόσβαση σε τακτική υγειονομική περίθαλψη (Grant et al., 2011). Ο Mollon (2009) περιέγραψε με ακρίβεια τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν πολλά LGB και TGNC άτομα όταν προσπαθούν να έχουν πρόσβαση σε περίθαλψη από έναν νέο πάροχο. Αυτό περιελάμβανε τη χρήση εντύπων intake που δεν είναι αντιπροσωπευτικά των βιωμένων εμπειριών των ατόμων (π.χ. έλλειψη πολιτισμικά ανταποκρινόμενων ερωτήσεων σχετικά με την ταυτότητα φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό) έως την εχθρική μεταχείριση μετά το coming out σε έναν πάροχο.

Ως αποτέλεσμα των διακρίσεων, του εκφοβισμού και της παρενόχλησης που αντιμετωπίζουν ορισμένα TGNC άτομα, ο πληθυσμός αυτός παρουσίασε υψηλότερα ποσοστά συνυπαρχουσών ζητημάτων ψυχικής υγείας, μη αυτοκτονικού αυτοτραυματισμού και αυτοκτονικού ιδεασμού (Clements-Nolle, Marx, & Katz, 2006- dickey, Reisner, & Juntunen, 2015- Grant et al., 2011- Matarazzo et al., 2014). Δεδομένων των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν τα TGNC άτομα στην πραγμάτωση της ταυτότητας φύλου τους, είναι κρίσιμο οι ΕΨΥ να συνεργαστούν με τα θεραπευόμενα άτομα για να αντιμετωπίσουν τις μυριάδες ανησυχίες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την ευημερία τους.

Άλλες Ανισότητες στην Υγεία

Τα άτομα TGNC αποτελούν μία ομάδα ανθρώπων που διατρέχουν κίνδυνο για ασθένειες σχετιζόμενες με το κάπνισμα (Fagan et al., 2004). Ως αποτέλεσμα, υπάρχει ένας αριθμός προβλημάτων υγείας στα οποία τα άτομα TGNC μπορεί να είναι επιρρεπή, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων.

Οι Reisner, White, Bradford, και Mimiaga (2014) συνέκριναν τις ανισότητες στην υγεία μεταξύ TGNC και cisgender ασθενών σε ένα κέντρο κοινοτικής υγείας. Αν και δεν βρήκαν διαφορές στον κίνδυνο για HIV, κατάχρηση ουσιών και ασθένειες σχετιζόμενες με το κάπνισμα, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι cisgender συμμετέχοντες ήταν άτομα LGB, τα οποία επίσης διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο για αυτά τα προβλήματα υγείας. Στην ίδια μελέτη, οι συμμετέχοντες TGNC «ανέφεραν δυσανάλογα κοινωνικούς στρεσογόνους παράγοντες» (Reisner et al., 2014, σελ. 177). Με την πάροδο του χρόνου, έχει αποδειχθεί ότι οι κοινωνικοί στρεσογόνοι παράγοντες επηρεάζουν αρνητικά τη σωματική και ψυχική υγεία ενός ατόμου (Mays, Cochran, & Barnes, 2007).

Ανθεκτικότητα

Τα τελευταία χρόνια, οι ερευνητές έχουν αρχίσει να διερευνούν τους τρόπους με τους οποίους τα άτομα TGNC επιδεικνύουν ανθεκτικότητα στη ζωή τους. Η ανθεκτικότητα είναι μια ψυχολογική κατάσταση που περιλαμβάνει τους τρόπους με τους οποίους ένα άτομο έχει μάθει να διαχειρίζεται τις καθημερινές προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίζει (Harvey, 2007· Jew, Green, & Kroger, 1999). Οι Singh, Hays, και Watson (2011) εντόπισαν διάφορα κοινά θέματα όσον αφορά την ανθεκτικότητα: (α) την ανάπτυξη ενός αυτοδημιούργητου ορισμού του εαυτού, (β) την αποδοχή της αυτοαξίας, (γ) την επίγνωση της καταπίεσης, (δ) τη σύνδεση με μια υποστηρικτική κοινότητα, και (ε) την καλλιέργεια ελπίδας για το μέλλον (σελ. 23). Αυτό το τελευταίο σημείο, η καλλιέργεια ελπίδας για το μέλλον, μπορεί να αποτελέσει σημείο εστίασης στην θεραπευτική πρακτική με τα θεραπευόμενα άτομα, που συχνά παραβλέπεται. Οι Bockting, Miner, Swinburne Romine, Hamilton, και Coleman (2013) διερεύνησαν επίσης την ανθεκτικότητα σε άτομα TGNC. Διαπίστωσαν ότι η διευκόλυνση της υποστήριξης από ομότιμους ήταν μια σημαντική πτυχή της ανάπτυξης της ανθεκτικότητας. Επιπλέον, με την πάροδο του χρόνου, τα ηλικιωμένα TGNC άτομα είχαν λιγότερες πιθανότητες να βιώσουν αισθητό στίγμα. Αυτό αποδόθηκε στο χρονικό διάστημα που ένα άτομο είχε αποκαλύψει στους άλλους την TGNC ταυτότητά του.

Πολιτικό Τοπίο

Ο αριθμός και τα είδη των πολιτικών που είναι καταφατικές/επιβεβαιωτικές προς τα άτομα TGNC έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία 10 χρόνια. Αυτό οφείλεται, εν μέρει, στο έργο του National Center for Transgender Equality (2015), του Sylvia Rivera Law Project, του Transgender Law Center και άλλων. Οι αλλαγές στην ομοσπονδιακή πολιτική περιλαμβάνουν τα έγγραφα ταυτότητας, τον έλεγχο κατά τα ταξίδια, την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και πολλά άλλα. Αυτές οι αλλαγές έχουν συμβεί σε τοπικό, κρατικό και ομοσπονδιακό επίπεδο. Ως αποτέλεσμα, ορισμένα άτομα TGNC ζουν και εργάζονται σε τοποθεσίες στις οποίες προστατεύονται τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους. Οι ΕΨΥ διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής. Το Κεφάλαιο 12 διερευνά τους τρόπους με τους οποίους οι ΕΨΥ μπορούν να συμμετάσχουν στην υπεράσπιση και να είναι ισχυροί σύμμαχοι των TGNC ατόμων.

Οργάνωση αυτού του βιβλίου

Οργανώσαμε αυτό το βιβλίο έτσι ώστε να αντικατοπτρίζει το ταξίδι προς το να γίνουμε επιβεβαιωτικοί Επαγγελματίες Ψυχικής Υγείας για τα τρανς άτομα, με τα πρώτα κεφάλαια να διερευνούν την ποικιλομορφία των φύλων στην κοινότητα των TGNC (Κεφάλαιο 1) και των TGNC ατόμων μη λευκής καταγωγής (Κεφάλαιο 2) για να αντικατοπτρίζουν τη σημασία των διατομεακών ταυτοτήτων στην ψυχολογική πρακτική με TGNC άτομα. Το επόμενο κεφάλαιο διερευνά τη διεπιστημονική διαβούλευση και συνεργασία (Κεφάλαιο 3), ακολουθούμενο από τις ηθικές και νομικές ανησυχίες που συνήθως προκύπτουν κατά την εργασία με άτομα TGNC (Κεφάλαιο 4). Τα επόμενα κεφάλαια διερευνούν την ψυχολογική πρακτική που επιβεβαιώνει τα TGNC άτομα σε όλη τη διάρκεια της ζωής, με έμφαση στα TGNC παιδιά και τους εφήβους (Κεφάλαιο 5), τους TGNC γονείς και τις οικογενειακές ανησυχίες (Κεφάλαιο 6), τη διαδικασία γήρανσης και τα ηλικιωμένα TGNC άτομα (Κεφάλαιο 7). Σε μεταγενέστερα κεφάλαια περιγράφεται ο ρόλος της επιβεβαιωτικής κλινικής εποπτείας για TGNC άτομα στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας (Κεφάλαιο 8), η αξιολόγηση και η θεραπεία του τραύματος από μια φεμινιστική προσέγγιση (Κεφάλαιο 9), η πνευματικότητα και η θρησκεία (Κεφάλαιο 10) και η TGNC- Καταφατική/Επιβεβαιωτική έρευνα (Κεφάλαιο 11). Το τελευταίο κεφάλαιο δίνει έμφαση στον μοναδικό ρόλο της υπεράσπισης και της κοινωνικής δικαιοσύνης στην TGNC- επιβεβαιωτική ψυχολογική πρακτική (Κεφάλαιο 12), και η έμφαση αυτή ενσωματώνεται επίσης σε κάθε κεφάλαιο του κειμένου.

Τελικά, επιμεληθήκαμε αυτό το βιβλίο έτσι ώστε η ιδιαίτερη σημασία της συμβουλευτικής και της ψυχολογικής πρακτικής που επιβεβαιώνει τα TGNC άτομα να περιγράφεται και να ορίζεται με σαφήνεια. Από την καταφατική/επιβεβαιωτική γλώσσα έως την ύπαρξη γνώσεων για τη συμβουλευτική έως τις σημαντικές επαγγελματικές ικανότητες, τις κατευθυντήριες γραμμές και τα πρότυπα που υπάρχουν και εξελίσσονται συνεχώς, οι ΕΨΥ μπορούν να αντλήσουν από αυτές τις πηγές μάθησης για να αναπτύξουν μια ισχυρή επιβεβαιωτική συμβουλευτική προσέγγιση για τα TGNC άτομα. Οι ΕΨΥ θα βρουν επίσης συμβουλευτικές και ψυχολογικές προσεγγίσεις με διάφορες ομάδες εντός της ομπρέλας των TGNC που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη TGNC επιβεβαιωτικών πρακτικών, καθώς και για την αντιμετώπιση των προστατευτικών παραγόντων και των παραγόντων κινδύνου που επηρεάζουν την ψυχική υγεία των TGNC. Κάθε κεφάλαιο σε αυτό το βιβλίο παρέχει μια χρήσιμη επισκόπηση και συζήτηση των σημαντικών στοιχείων της TGNC-επιβεβαιωτικής πρακτικής. Ακριβώς όπως η TGNC συμβουλευτική έχει εξελιχθεί και θα συνεχίσει να εξελίσσεται και να αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου -συχνά ταχύτατα- σας προσκαλούμε να μάθετε και να αναπτυχθείτε μαζί μας καθώς προσπαθούμε να μεταμορφώσουμε τους τρόπους με τους οποίους οι TGNC θεραπευόμενοι βιώνουν την ψυχολογική πρακτική.

*TGNC Trans and Gender Non-Conforming

Trans= Άτομα των οποίων η ταυτότητα φύλου δεν συμβαδίζει με το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση. Τα τρανς άτομα μπορεί να βρίσκονται εντός του διπόλου των φύλων, να είναι δηλαδή άνδρες ή γυναίκες, ή και όχι. Σπανιότερα χρησιμοποιείται και ο εξελληνισμένος όρος “διεμφυλικός/-ή/-ό” με την ίδια σημασία.

Gender Non-Conforming: Ο όρος περιγράφει τα άτομα των οποίων η έκφραση φύλου ή/και η ταυτότητα φύλου διαφέρουν από αυτό που αναμένεται βάσει του φύλου που τους αποδόθηκε στη γέννηση. Οι όροι “gender non-conforming” και “gender conforming” χρησιμοποιούνται επίσης ώστε να περιγραφούν διάφορες συμπεριφορές ή/και εκφράσεις φύλου με μη έμφυλους όρους, αποφεύγοντας δηλαδή όρους όπως “αρρενωπός/-ή/-ό” ή “θηλυκός/-ή/-ό”.

(Οι παραπάνω ορισμοί βρίσκονται στο Παράρτημα του βιβλίου Συμπερίληψη και Ανθεκτικότητα, εκδ.Gutenberg 2020).

*Στο κείμενο χρησιμοποιειίται ο όρος ‘πελάτης-client’, ο οποίος έχει αποδοθεί στη μετάφραση ως θεραπευόμενο άτομο καθώς συνάδει πιο πολύ με την κουλτούρα του Κέντρου.

Πρωτότυπο άρθρο

Singh, A. A., & dickey, l. m. (2017). Affirmative counseling with transgender and gender nonconforming clients. In K. A. DeBord, A. R. Fischer, K. J. Bieschke, & R. M. Perez (Eds.), Handbook of sexual orientation and gender diversity in counseling and psychotherapy (pp. 157–182). American Psychological Association. https://doi.org/10.1037/15959-007

Πηγές ορολογίας

Παπαθανασίου, Ν. & Χρηστίδη, Ε. (2020). Συμπερίληψη και Ανθεκτικότητα: Βασικές αρχές ψυχοκοινωνικής στήριξης σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας, έκφρασης και χαρακτηριστικών φύλου. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.  colouryouth.gr

πηγή: